23, మార్చి 2010, మంగళవారం

ప్రియ మిత్రుడు -జానీ గాడు-3



అగ్రహారం మా పక్క ఊరే కావడం మూలాన ఆ పెళ్లి లో చాలా వరకు మాకు తెలిసిన ముఖాలే .
వాళ్ళంతా పలకరిస్తుంటే ,మేము మాత్రం నవ్వేసి ఊరుకునే వాళ్ళం.నోరు విప్పితే అసలు బండారం ఎక్కడ బయట పడిపోతుందేమోని భయం !ఒక పక్క పెళ్లి తంతు జరుగుతుంటే ,ఇంకో పక్క టెంటు లో బోజనాల హడావిడి .
పెళ్లి కి వచ్చిన జనమంతా బోజనాల దగ్గరే ఉన్నారు.అక్కడ అడుగు పెడుతూనే ..వెజిటేరియన్ పలావు వాసన నా ముక్కు పుటల్ని తాకేసరికి నేను మొదట బోయినాల టెంటు లో కి వెళ్లబోయాను .సాయి గాడు నా చెయ్యి పట్టుకుని ఆపేశాడు.
"రేయ్ ఎవరైనా చూస్తే మనం పెళ్లి బోయినాలకి వచ్చామకుంటారు .ముందు కాసేపు పెళ్లి చూసాక ,తరువాత బోయినాలు "అన్నాడు.
వాడు కొంచెం పెద్ద తరహ మనిషి వాడి మాట కాదనలేక ,అందరం పెళ్లి మండపం దగ్గరికి వెళ్ళాం .నా మనసు మాత్రం టెంటు లో నే ఉండిపోయింది .
"జీడి పప్పు పకోడీ కూర బలే ఉందిరా "అని ఒకడు ,"చిక్కుడుకాయ టమేటో అదిరిపోయిందేహే"అని ఇంకొకడు ..బోజనాలు చేసేసి పెళ్లి చూడటానికి వచ్చిన వాళ్ళ మాటలు నా చెవి లో పడేసరికి ఇంక ఓపిక పట్టడం నా వల్ల కాలేదు .
జానీ గాడ్ని గట్టిగా గిల్లేశాను .వాడు చూపులు ఎక్కడో పాతుకుపోయాయి ,ఈ లోకం లో లేడు .
"ఒరేయ్ ఆ పిల్లని చూడరా ..బలే ఉంది కదా "అన్నాడు పెళ్లి కూతురు వైపు చూపిస్తూ ."రేయ్ !పెల్లికూతురు ని అలా అంటే కళ్ళు పోతాయిరా"అని లెంపలేసుకున్నాన్నేను."అది కాదేహే ..పెళ్లి కూతురు వెనకాల "మెల్లగా చెప్పేడు వాడు .
మంచి ముత్యానికి పట్టు పరికిణీ కట్టినట్టు ఉందా పిల్ల .ఎన్ని కొంటె పనులు చేసినా ఆడపిల్ల లకి ఆమడ దూరం లో ఉండే జానీ గాడు ,ఆ పిల్ల ని చూసి మైమరచిపోవడం నాకు వింతేమీ అనిపించలేదు .వాడే కాదు ఎలాంటి మగాడైనా ఆ పిల్ల అందాని కి పడిపోవలసిందే!
నాకు మాత్రం ఆ అమ్మాయి అందం కంటే నా కడుపు లో ఆకలే ఎక్కువ అలజడి రేపుతుంటే ..సాయి గాడ్నిప్రసాదు గాడ్ని తీసుకుని బోజనాలకి వెళ్ళిపోయాను.జానీ గాడు మాత్రం అక్కడ నుంచి కదల్లేదు.
బోజనాలు అయ్యాక ఎలాగో బలవంతం గా వాడ్ని ఇంటి కి లాక్కొని వచ్చేశాము .పాపం !వాడి మనసు మాత్రం అక్కడే ఉండిపోయింది .

మర్నాడు తెల్లారగట్లే పాల కేంద్రం నుంచి పాలు తీసుకొస్తూ అలవాటు గా మా ఇంటి ముందు ఆగి పలకరించాడు. వాడి పై పెదవి కొంచెం చిట్లి రక్తం గడ్డ కట్టి ఉంది .
"అదేంట్రా !రాత్రి బాగానే ఉన్నావు కదా "అన్నాన్నేను ."నిన్న రాత్రి సైకిలు అరుగు మీదకి ఎక్కిస్తా పడిపోయన్రా "వాడి స్టైల్లో కిచ కిచ మని నవ్వేసాడు .
కొన్ని రోజులకి మా పదో తరగతి పరీక్షా పలితాలు వచ్చేశాయి . దేవుడు దయవల్ల మా మిత్రబృందం అంతా గట్టేక్కేశాము .
ఓ రోజు సర్టిఫికెట్లు తీసుకొవడానికి స్కూలుకి వెళ్తే ,అక్కడి కి వంకర పళ్ళ మధు గాడు కూడా వచ్చి ,జానీ గాడ్ని చూసి కిసుక్కున నవ్వేసాడు .
ఏమైందిరా? అని అడిగితే వాడు అసలు విషయం చెప్పేసాడు ."ఒరేయ్ !ఆ రోజు మా నాన్న గారు అడ్డు పడకపోతే ,పెళ్లి కూతురు తరపోల్లు వీడ్నిచితక్కోట్టేదుర్రా "అని చెప్పి మళ్లీ పళ్ళు యికిలించాడు . మాకేమి అర్ధం కాక జాని గాడి మొహం వైపు అయోమయం గా చూశాము .ఇంక చేసేదేమీ లేక కొంచెం సిగ్గు పడుతూ ..వాడు చేసిన ఘన కార్యాన్ని కళ్ళకు కట్టినట్లు చెప్పేశాడు .
"రేయ్!ఆ రోజు మనమంతా ఇళ్ళకు వచ్చేశాక ..నేనొక్కన్నే మళ్లీ పెళ్లి కి వెళ్ళాను రా ..నేనేమి చెయ్యలా ..కొంచెం ఆ పిల్ల తో మాట్లాడబోతా ఉంటే ఎవడో గొట్టం గాడు నా మీద చెయ్యేశాడు .పెళ్ళని ఊరుకున్నాను గానీ,అదే బయటయితే విరగోట్టేద్దును నా కొడుకునీ!"సమర సింహ రెడ్డి లెవెల్లో ఎమోషనల్ అయిపోయాడు జానీ గాడు .{అప్పటికే కుస్తీ పోటిలలో రాష్ట్ర స్థాయి లో పాల్గుంటున్న బలశాలి మరి ..ఆ మాత్రం ఉంటుందిలేండి !}
"ఓర్ని!అదా సంగతి ..మరి ఆ రోజు అడిగితే కాలు జారింద న్నా వేంట్రా"అని నేనడిగితే ,
కాలు కాదురా ..మనసు జారేడు "నాలుక బయట పెట్టి తలాడిస్తా తమాషాగా నవ్వేసాడు సాయి గాడు.
"నీకు చాలా కళ లు ఉన్నాయిరా "ప్రసాదు గాడు ఆటపట్టించాడు .మాకూ నవ్వు ఆగలేదు ..జానీ గాడ్నిచుస్తూ పగలబడి నవ్వేశాము .
వాడు కూడా పై పెదవి మీద చూపుడు వేలు తో నిమురు కుంటూ ..కిచ కిచ మని మా తో పాటే నవ్వేశాడు .


ఇలాంటి జ్ఞాపకాలెన్నో ..మిగిల్చిన ఆ "కోతి గాడు" చివరాఖరు కి తనే మా అందరి కి "కన్నీటి జ్ఞాపకం" గా మిగిలిపోతాడని ఏనాడూ అనుకోలేదు .

కామెంట్‌లు లేవు:

భోగిమంట- కథ (సాక్షి ఫన్ డే )

సంక్రాంతికి సొంతూరు అమలాపురం బయలుదేరాము హైదరాబాద్ నుండి. కూకట్ పల్లి బస్టాప్ లో నిలబడ్డాం బస్సుకోసం.పండగ సందడిని పొట్లం కట్టుకుని నింగికి దూ...