బైరాగి

వొళ్ళంతా బూడిద పూసుకుని
ఎవర్నో వెతుకులాడుతూ  తిరిగే బైరాగిలా
చూపుల్ని శున్యం లోకి వేలాడదీసి
జనారణ్యంలో వైరాగ్యంతో
తిరుగడుతుంటాను నేను..
ఏదో సాధించానని విర్ర వీగే వాళ్ళని చూస్తే
యేమి అనిపించదు నాకు..
 అసలేం సాధించారని !?

ఆమె స్పర్శ సైతం పులకింతలు రేపదు నాలో..
వాడి కేరింతకి అనందం ఉప్పొంగదు యెదలో..
అతడి కరచాలనంతో  కొంచెమైనా కదలిక రాదు మదిలో..
నాలో భావోద్వేగాలు ..
ఏనాడో ఉరికొయ్యికి
బలి అయ్యాయి..

ఆశలుండవు నాకు ..
ఆశయాలు అసలే లేవు.
జీవచ్ఛవాలు రంగులు అద్దుకుని తిరిగాడే ఈ లోకంలో
తెగిన గాలిపటంలా దిక్కు దారి తెలియని నేను-
నన్ను నేను కాలానికి ఎరగా వేసుకుని కాటి వైపు చూస్తూ కూర్చుంటాను నిర్లక్ష్యంగా..
పెదాలపై ప్లాస్టిక్ పువ్వుల్ని వికసించే
ఈ రోబోటిక్ జనాల మధ్యలో
ఊపిరి సలపనప్పుడు
నన్ను నేను 'వెలి' వేసుకోవడం తప్ప
 ఇంకేం చేయగలను ? !

అసలు ఏం సాధించారని విర్రవీగాలి వీళ్లంతా  ..
మట్టిలోనుంచి పుట్టిన మనిషి..
మట్టి తత్వాన్ని వదిలేశాక  యేమి సాధిస్తే ఏం,
సాధించకుండా ఉంటే ఏం ? !
అలాంటోళ్లని భుజాలకి ఎత్తుకోవడమంటే ..
శవాల్ని సామూహికం గా ఉరేగించడమే కదా !
ఆ శవాల జాతర్ని  చూస్తూ..
బూడిద పూసుకోకుండానే
నేను ఊళ్ళో తిరుగాడే బైరాగిని
యెప్పుడైపోయానో...!? 🤔


శ్రీను. కుడుపూడి.

జీవచ్ఛవాలు

ఏమిటో ఈ పరుగులు? !
చావుకి చాలా లేటైపోతున్నట్టు !
కాళ్ళమీద కార్లమీద
బైకుల్లో.. గగనవీధుల్లో...
ఒకటే ఉరుకులు
గజిబిజి పరుగులు !!

ఆత్మలు ఏనాడో 'సూసైడ్ 'చేసుకున్నాయి.
'మనసులు 'ఆవిరవుతూ...
అదృశ్యమవుతున్నాయి.
మనిషిప్పుడు కదిలే పాషాణం.

రంగు కాగితాలే మనుషుల్ని
శాసించే ఈ లోకంలో
'విలువల'కి ఏనాడో
వస్త్రాపహరణం జరిగిపోయింది.
ఒకవేళ కాలం కలిసొచ్చి 'చస్తే'..
పోయేదేమిలేదింక !

మహా అయితే కాల్చితే
గుప్పెడు బూడిద !
పండిస్తే పిడికెడు మట్టి తప్ప !!!

దిశా.. నిర్ధేశం.

మేం అబలలం కాదు..

యుగ యుగాలుగా ఆకృత్యాలను భరిస్తున్నా
ధైర్యం వీడని 'నిర్భయ'లం.
అన్యాయాన్ని నిలదీసి ఆత్మ గౌరవంతో బ్రతికే సింహాలం.

ఒకప్పుడు సతీసహగమనం..
ఆనక వరకట్నం పిచాశం.
ఇప్పుడు అత్యాచార అరాచకం.
రూపం మాత్రమే మారింది..
తరతరాలుగా..
'దౌర్జన్య కాండ' కొనసాగుతూనే ఉంది.
అయినా కూడా , ఈ మారణహోమాలికి ఏ
మాత్రం వెరవని వీర వనితలం.

మేం సబలలం..
కామంతో కళ్లు మూసుకుపోయి ఉన్మాదం తో కాటు వేసే పిచ్చి కుక్కలకు "తూటా" రుచి చూపించే
'దిశా 'నిర్ధేశుకులం.

మేం ఆడోళ్ళం..
మీ ఆకలి కడుపులకి అన్నం పెడతాం..
కష్టమొస్తే గుండెల్లో దాచుకుంటాం..
మీతో మాకు కష్టమొస్తే మాత్రం
అణుబాంబులమవుతాం.


గుండె పిండి పాలుపట్టి
ముద్ద పెట్టి మూతి తుడిచి
ముడ్డి కడిగి లాలపోసి జోలపాడే  తల్లి
వడిలో సేద తీరే పిల్లవాడా...
పెరిగి పెద్దై మొగోడినంటూ మీసం
మెలేసే  ఓ మొనగాడా..

నీ తల్లి కూడా ఒక ఆడమనిషే కదా
నడి రోడ్డు మీద నడిచే ఆడతల్లి కూడా
ఇంకెవరికో తల్లెనో చెల్లెనో కదా.. !
మరెందుకు ఆతల్లిని కామంతో చిదిమేస్తావ్.
కసి తో మసి చేస్తావ్..
నీ సృష్టి మూలాల్ని నీవే ఛిద్రం చేసుకుంటావ్..?!!

శ్రీను. కుడుపూడి🌷