మేం అబలలం కాదు..
యుగ యుగాలుగా ఆకృత్యాలను భరిస్తున్నాధైర్యం వీడని 'నిర్భయ'లం.
అన్యాయాన్ని నిలదీసి ఆత్మ గౌరవంతో బ్రతికే సింహాలం.
ఒకప్పుడు సతీసహగమనం..
ఆనక వరకట్నం పిచాశం.
ఇప్పుడు అత్యాచార అరాచకం.
రూపం మాత్రమే మారింది..
తరతరాలుగా..
'దౌర్జన్య కాండ' కొనసాగుతూనే ఉంది.
అయినా కూడా , ఈ మారణహోమాలికి ఏ
మాత్రం వెరవని వీర వనితలం.
మేం సబలలం..
కామంతో కళ్లు మూసుకుపోయి ఉన్మాదం తో కాటు వేసే పిచ్చి కుక్కలకు "తూటా" రుచి చూపించే
'దిశా 'నిర్ధేశుకులం.
మేం ఆడోళ్ళం..
మీ ఆకలి కడుపులకి అన్నం పెడతాం..
కష్టమొస్తే గుండెల్లో దాచుకుంటాం..
మీతో మాకు కష్టమొస్తే మాత్రం
అణుబాంబులమవుతాం.
గుండె పిండి పాలుపట్టి
ముద్ద పెట్టి మూతి తుడిచి
ముడ్డి కడిగి లాలపోసి జోలపాడే తల్లి
వడిలో సేద తీరే పిల్లవాడా...
పెరిగి పెద్దై మొగోడినంటూ మీసం
మెలేసే ఓ మొనగాడా..
నీ తల్లి కూడా ఒక ఆడమనిషే కదా
నడి రోడ్డు మీద నడిచే ఆడతల్లి కూడా
ఇంకెవరికో తల్లెనో చెల్లెనో కదా.. !
మరెందుకు ఆతల్లిని కామంతో చిదిమేస్తావ్.
కసి తో మసి చేస్తావ్..
నీ సృష్టి మూలాల్ని నీవే ఛిద్రం చేసుకుంటావ్..?!!
శ్రీను. కుడుపూడి🌷
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి