ఒంటరి తనం

'జగమంత కుటుంబం నాది..ఏకాకి జీవితం నాది ".
ఈ పల్లవి నా మనసు లో మెదిలినప్పుడల్లా ..సీతా రామ శాస్త్రి గారు నా మనసులో భావన ని ఎలా కనిపెట్టి ఇంతలా రాయగలిగారబ్బా !అనిపిస్తుంటుంది .
నాకే కాదు ..ఈ పాట వింటున్నపుడు ,ఆంధ్ర దేశం లో తెలుగు తెలిసిన ప్రతి తెలుగు వారు ఇంచుమించుగా ఇలాగే అనుకుంటారనుకుంట.
(ఇక్కడ "ఆంధ్ర దేశం లో తెలుగు తెలిసిన వాళ్ళు " అని ఎందుకు అన్నాను అంటే ..తెలుగు ని ఒక తెగులు గా భావించి తెల్లోడి ఆంగ్ల భాష ని మాత్రమే ఒంట బట్టించుకుంటున్న తెలుగు యువతరం లో చాలా మందికి సరిగా తెలుగు రాదని నా నమ్మకం .అందులో నేను ఒకడి ని .)

సరే ,ప్రస్తుతానికి ఆ విషయాన్ని పక్కన పెట్టి అసలు సంగతి కి వస్తాను.ప్రపంచం లో ఎవరూ లేక ఒంటరి తనం తో అలమటించే అభాగ్యులు చాలా మందే ఉన్నా ...చుట్టూ బంధువు లు ,మిత్రులు ఉండి కూడా
ప్రపంచం లో ప్రతి మనిషి ,ఏదో ఒక క్షణం లో "ఒంటరి "గా ఫీలవ్వని వాళ్ళు ఉండరంటే అతిశయోక్తి కాదేమో !
అలాంటి వాళ్ళ లో నేను ఒకడిని .బహుశా శాస్త్రి గారు కి కూడా ఇలాంటి మానసిక వేదన లో నుంచే ఈ పాట ప్రాణం పోసుకున్నదని నా నమ్మకం .
ఇలాంటి ఒంటరి తనం ,చాలామంది కి అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తే ..కొంతమంది కి మాత్రం ఎల్లప్పుడూ తోడుగానే ఉంటుంది .దీనికి పూర్తి గా కారణం అయితే చెప్పలేం గానీ ,నాకు తెలిసి మాత్రం రోజు రోజు కి యాంత్రికమైపోతున్న మానవ జీవితా ల్లో ,బలహినమైపోతున్న మానవ బంధాలే ఈ సమస్య కి కారణం గా కనిపిస్తుంది .

ఒక్కొక్కరి జీవితం లో ఒక్కో రకం గా జరిగిన సంఘటన ల ఆధారం గా ఈ 'ఒంటరి తనం 'అలుముకుంటుంది .
కొంతమంది కి తనకి బాగా నమ్మకం అయినవాళ్ళు మోసం చేసినప్పుడు కలిగితే ,ఇంకొంత మంది కి తనకి ఇష్టమైన వాళ్ళు తన ని ఏమాత్రం పట్టించుకోనప్పుడు ఇలాంటి ఒంటరితనం తెలియకుండానే జీవితాల్లో కి ప్రవేశిస్తుంది .
ఈలాంటి మానసిక పరిస్థితుల్లో చాలా మంది చస్తూ బ్రతుకుతుంటే ,కొంత మంది అర్ధం లేని ఆలోచనలు,ఆవేశాలు చుట్టుముట్టి పిచ్చి వాళ్ళ లా ,ఇంకొంత మంది ఉన్మాదుల్లా తయారవుతున్నారు .
ఈ మద్య కాలం లో తరచూ మనం వింటూ ,చూస్తున్న ప్రేమోన్మాదుల వికృత చేష్టల మానసిక పరిస్థితి కి ఈ ఒంటరితనమే ఒక కారణం కావొచ్చు.

నిజానికి మనం మనసు పెడితే ..ఈ ఒంటరి తనం నుండి బయట పడటం ఏమంత పెద్ద పని కాదు.
ఈ కంప్యూటర్ యుగం లో పక్క మనిషి నుంచి నిజమైన ప్రేమ ని ,ఆప్యాయతని ఆశించడం కొంచెం అత్యాశే కానీ ,మనం ప్రేమిస్తే రెట్టింపు ప్రేమని పంచిచ్చే మూగ జీవుల ప్రేమ కి 'కొలమానం' ఏముంది ?
ఆస్వాదించే మనసే ఉండాలి గానీ ప్రకృతి ఒడి లో దొరికే స్వాంతన ఇంకెక్కడ దొరుకుంది ?
ఇలాంటప్పుడు మన కి ఇష్టమైన పనుల లో మనసు పెట్టి ,మనలోని సృజనని బయటకి తీయగలిగితే ..ఈ "ఒంటరి తనం " కూడా ఒంటరిదైపోతుంది కదా !

*మన పెద్ద వాళ్ళు ఆన్నిటి లో కల్లా 'అన్నదానం ' గొప్పదంటారు .కానీ ఈ రోజుల్లో పక్క వాళ్ళ కి కల్మషం లేని ప్రేమ ,ఆప్యాయత పంచి ఇవ్వడం అన్నిటిలో కల్లా గొప్ప దానం అని నా నమ్మకం .