ఆ రోజు సాయంత్రం మా 'దుష్ట చతుష్టయం ' ఎప్పటిలానే లాకుల మీద కూచుని పోసుకోలు కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నాము .
మా స్కూల్లో మాస్టార్లు గురుంచి ,మా క్లాసు లో అందమైన అమ్మాయి ల గురుంచి ,మేము చేసిన అల్లరి పనుల్ని ఒక్కొకటి గుర్తు చేసుకుంటూ ..మాట్లాడుతూ ఉండగానే ఆ సాయంత్రం కాస్తా సందె చీకట్లు ముసురుకుని క్రమ క్రమం గా చిక్కబడి 'చీకటి రాత్రి 'అయిపోయింది .మెల్ల మెల్లగా వూళ్ళో ని సందడి అంతా సద్దుమనిగిపోయింది .
లాకుల్లోంచి చెంగు మని దూకుతున్న కాలవ నీళ్ళ హొరు తప్ప ,మా చుట్టూ ఉన్న పరిసర ప్రాంతాలన్నీ నిశ్శబ్దం గా అయిపోయాయి .
కబుర్ల లో పడి మేము పట్టించుకోలేదు గాని మా కడుపు లో చిన్నగా ఆకలి కేకలు మొదలయ్యాయి .
"ఒరేయ్ ..ఆకలేస్తుంది ,యిళ్ళ కు వెల్లిపోదాం రా " పొట్ట నిమురుకున్నాడు ప్రసాదు గాడు.
అంతటి తో మా వేసవికాల సమావేశాలని తరువాత రోజుకి వాయిదా వేసేసి,యిళ్ళ బయలుదేరబోతుంటే ..ఆ నీరవ నిశీధి లో ఎక్కడి నించో సన్నగా సన్నాయి రాగం వినిపించింది .
అంతే!ముందుకి కదలబోతున్న జానీ గాడు టక్కున ఆగిపోయి 'రేయ్!అగ్రహారం లో ఎవరిదో పెళ్లి జరుగుతున్నట్టుంది ..ఎవరి ఇంట్లో అంటావ్ "'అని ఉత్సాహం గా అడిగాడు .
వాడి ఉత్సాహం చూస్తే ఏదో కోతి పనికి ప్లాను వేస్తున్నట్టు అనిపించింది నాకు .
"మన 'బి 'సెక్షను లో వంకర పళ్ళ మధు గాడు ఉన్నాడు గా ..వాళ్ళ పెద్ద నాన్న గారి అబ్బాయి దేహే ..మా అన్నయ తో కలిసి చదువు కున్నాడంట!మొన్న మా యింటికొచ్చి మమ్మల్ని కుడా పెళ్లి కి రమ్మని' మరీ మరీ చెప్పి వెళ్ళేడు రా .. "అని అమాయకం గా చెప్పేసాడు ప్రసాదు గాడు.
ఆ తరువాత జరిగే పరిణామాల్ని వాడు ఉహించలేకపోయాడు పాపం!
కోతి కి కొబ్బరికాయ దొరికేసినట్టు జానీ గాడు కి మంచి దారి దొరికేసింది .
"అయితే మనం ఎల్దామే హే ..మీ అన్నయ వూళ్ళో లేడు కదా !ఎవరైతే ఏంటి ?" కిచ కిచ మని నవ్వతా లోట్టలేసాడు జానీ గాడు.
ప్రసాదు గాడి గుండెల్లో రాయి పడిపోయింది .'మా అన్నయ్య కి తెలిస్తే చంపేస్తాడురా'అని తెగ భయపడిపోయాడు .
"పరవాలేదే హే..మీ అన్నయ్య అడిగితే ,మధు గాడు రమ్మన్నాడని చెబుదాం "ఎగదోశాడు సాయి గాడు.
పెళ్లి బోయినాలు కళ్ళ ముందు కదిలేసరికి ...నా నోట్లో నీళ్ళు ఊరి నేనూ సరే అన్నాను .
నున్నగా తలలు దువ్వుకున్నాం!జేబు రుమాళ్ళ మడతల్లో దాచుకున్న సంతూర్ పౌడరు ని ముఖాలకి అద్దుకుని పిలవని పేరంటానికి పెళ్లి పెద్ద ల్లా బయలుదేరిపోయాం .
అప్పుడే మొదలైంది అసలు కథ !!
{ తరువాత టపా లో ....}
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి